Hoe ziet een Degrowth/ Post-Growth Samenleving er uit?

Giorgos Kalles beschrijft een aantal principes die volgens hem ten grondslag liggen aan de degrowth-samenleving: een einde aan exploitatie (een egalitaire, klasseloze samenleving), directe democratie op allerlei niveaus, lokale productie, een nadruk op delen en de commons, streven naar meer vrije tijd en goede relaties i.p.v. naar veel bezit, veel aandacht voor zorg en de verdeling ervan, diversiteit, en het terugdringen van de markt op allerlei gebieden. Een laatste principe heeft te maken met het ‘surplus’ dat in de samenleving wordt geproduceerd. In de huidige economie wordt een groot deel opnieuw geïnvesteerd om de productie op te voeren (vandaar de voortdurende groei), maar het moet juist worden besteed op een manier die productie en consumptie níet aanjaagt, bijvoorbeeld aan feesten of in de geesteswetenschappen.

Waar komt de term Degrowth vandaan?

In the early 2000s activists in Lyon, France, mobilized the slogan Décroissance (Degrowth) in direct actions and publications against cars, consumerism, and advertising. The term was drawn from the title of a translated collection of essays by physicist-economist Nicholas Georgescu-Roegen who, in the 1970s and 1980s, developed a thermodynamic theory of economic processes, concluding that in the long run economic activity will inevitably “decrease” to a level supportable by solar flows.

Donuteconomie

Het model van de donuteconomie is door de Britse econoom Kate Raworth ontwikkeld om een economisch model te beschrijven dat rekening houdt met enerzijds de ecologisch plafond en de planetaire grenzen (de buitenring van de donut) en anderzijds de sociaaleconomische bodem van de samenleving (de binnenring van de donut). Het gebied daar tussenin ziet Raworth als ‘de veilige en rechtvaardige ruimte voor de mensheid’, oftewel de ruimte daarbinnen we duurzaam kunnen opereren.

Verschillende steden, waaronder Amsterdam, hebben de Donut economie omarmt in haar beleid. Amsterdam gebruikt daarbij een speciaal voor de stad ontwikkelde uitwerking van Kate Raworth’s ‘donut model’ waarin wordt beschreven hoe samenlevingen en bedrijven kunnen bijdragen aan economische ontwikkeling die de grenzen van planeet en samenleving respecteert.